Maria Kostrzewa – wiersze, wierszyki, poezja

Każda przyjaźń wniosła coś cennego a długie dialogi otwierały drzwi do nowych wizji, bo słowo to potężny oręż. Szczere wyznania koiły dusze a śmiech czasem z przepony oczyszczał toksyny.
Pokochałam ten kraj za jego tolerancje na naszą inność i w nim wraz z wami tą przybraną rodziną przeżyłam najpiękniejsze lata.
Dziękuję za wsparcie w chwilach trudnych, bez was byłby to ciemny zimny korytarz. W chwili w której muszę się z wami fizycznie razstać proszę o małą refleksje i uruchomienie wewnętrznych zasobów, a w nich jasnych stron życia i rozbudzenie uśpionych wartości.
CZY JEST JESZCZE COŚ CO MOŻNA ZMIENIĆ BY DOWARTOŚCIOWAĆ PRZEŻYTY
KOLEJNY DZIEŃ ? CZAS TAK NIEUBŁAGALNIE PRZEMIJA.

Z serdecznym uściskiem i miłością.

MARIA , (1953-2011)

Na zakończenie żeby was rozbawić, cytat:
„Żyłem i martwiłem się razem z wami, a teraz żyjcie i martwcie się sami”.

H. Jagodziński